γράμμα σ' ένα νέο φίλο

Τον Ιούνιο του 1996, ο αγαπητός Νίκος Μονόπωλης γνωρίστηκε τηλεφωνικά μ' ένα νέο και πριν βρεθούν από κοντά, ο Νίκος έστειλε ένα γράμμα...

30-6-96

   Αγαπητέ αδελφέ εν Χριστώ, Παρασκευά, ο Κύριος να σε ευλογεί και να σου γεμίζει την καρδιά με ειρήνη, αγάπη και χαρά και σου εύχομαι ο Ιησούς Χριστός να αναλάβει όλα σου τα προβλήματα και να επέμβει με τον καλύτερο τρόπο και να σου δώσει την κατάλληλη λύση, την κατάλληλη στιγμή, γιατί μόνο ο Κύριος ξέρει την πραγματική μας ανάγκη και γνωρίζει την ώρα που θα ενεργήσει. Εμείς οι άνθρωποι ζούμε σε μια ευθεία, έτσι δεν μπορούμε να δούμε το μέλλον μας και εκεί οφείλεται το ότι, όταν κάτι μας συμβαίνει τότε χάνουμε το θάρρος μας, όμως ο Θεός που βλέπει από ψηλά και γνωρίζει τα μέλλοντα δεν κάνει σπασμωδικές κινήσεις, αλλά με τρόπο μεθοδικό ενεργεί για το όφελος, πάντα, της ψυχής μας, Εκείνος γνωρίζει και την αντοχή μας, έτσι λοιπόν αφού μας αγαπάει δεν θα μας αφήσει να καταποθούμε από το βάρος των θλίψεων, αλλά όταν είναι η ώρα της ελευθερίας μας από το πρόβλημα, τότε με τρόπο θαυμαστό επεμβαίνει. Και ενώ υπό το βάρος των προβλημάτων γεμίζει η καρδιά μας άγχος, έρχεται ο Κύριος και μας ξεκουράζει λύνοντας τους δεσμούς των προβλημάτων.

   Παρασκευά, ο Ιησούς Χριστός σε εκάλεσε κοντά Του με την ίδια κλήση που μέσα στους αιώνες έχει καλέσει μυριάδες πιστών, είναι η κλήση που ο ίδιος απηύθυνε προς όλους λέγοντας: «Έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει», αυτό το εδάφιο με αναγέννησε στις 10-2-’78 και αυτό είναι που δίνει σε όλους μας ανάπαυση. Πιστεύω ότι το εδάφιο αυτό το έχεις μελετήσει πολύ καλά και θα σου επισημάνω κάτι πολύ ενδιαφέρον, δεν λέει ότι ο Χριστός θα μας αφαιρέσει τον ζυγό, αλλά θα είναι Αυτός στην μια πλευρά του ζυγού και έτσι το βάρος μας θα είναι μοιρασμένο, βέβαια ο Κύριος παίρνει το περισσότερο.

   Αγαπητέ Παρασκευά, θέλω κι εγώ πολύ να γνωριστούμε γιατί μ’ αρέσει στην χριστιανική ζωή να αποκτώ φίλους, είναι καλό οι πιστοί εκτός από αδελφοί να είναι και φίλοι μεταξύ τους, μην λησμονείς ότι έτσι περιγράφεται και η σχέση μας με τον Χριστό, ο Κύριος μας είπε φίλους Του και όταν αναστήθηκε μας αποκάλεσε αδελφούς Του, και το σημαντικότερο είναι ότι πρέπει κι εμείς, αν θέλουμε να μοιραστούμε την δόξα του Ιησού στον ουρανό, να περάσουμε τον ίδιο δρόμο, που εκείνος χάραξε με το περπάτημά Του, θλίψεις και δοκιμασίες, αλλά μαζί με τον Χριστό και μέσα στην στενή οδό βλέπουμε την δύναμη του Κυρίου, γι’ αυτό και τον ευχαριστούμε για τα όσα επιτρέπει γιατί έτσι τον βλέπουμε δυνατό.

   Αδελφέ μου, ευχαριστώ τον Κύριο για τα όσα επιτρέπει στη ζωή μου, ξέρω πως ότι κάνει ο Πατέρας μας ο ουράνιος το κάνει για το κάλο μας, άκουσα και το μήνυμά σου στο ραδιόφωνο και χαίρομαι που και εσύ δοξάζεις τον Κύριο και ο Κύριος θα λύσει όλα σου τα προβλήματα.

Αδελφέ μου, ο Κύριος να σε ευλογεί κατά πάντα.

Με αγάπη 

Νίκος Μονόπωλης

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ